Roze Rot Stad

28 december hadden we gepland als een leuke dag voor onszelf, maar Jaipur was 80x niks. De roze stad was enorm druk, verkopers enorm irritant. Ze lopen voor je voeten en geven belachelijke prijzen voor alles. Toen moesten we geld gaan halen, duurde letterlijk een half uur... waardoor er haast hadden. We stonden met de tuctuc vast in het verkeer en hadden bovendien het verkeerde adres opgeschreven, van een ander hotel met dezelfde naam. Dus toen hadden we nog meer haast. Snel onze spullen gepakt en een tuctuc geregeld naar het postkantoor. We hadden hem gevraagd wat sneller te rijden, nou geloof me: als een speer. Ik was blij dat ik er uit kon, dacht ik, want toen begon de ellende pas xD Het postkantoor zou binnen een halfuur sluiten en we werden van het kastje naar de muur gestuurd. Bij de pakketjes-inpak-balie bleken ze geen dozen te hebben! Geen dozen... in een postkantoor... Toen dacht ik met mn lion heart: k ga dr zelf wel een fixen dus ik probeerde de drukke straat over te steken. Ik werd boos teruggeroepen door een man met een jachtgeweer. Hij zei dat hij een doos had als ik terug zou komen. Ja laat zien dan! Nee, meneer ging op zn luie reet zitten en bleef naar me schreeuwen. Uiteindelijk kwam er inderdaad een doos. Nouja een doosje. Het paste niet. Uiteindelijk het andere deel in n grote plastic zak laten inpakken, op hoop van zege. We waren bek af.

Op naar de Pizza Hut die we onderweg gespot hadden. We zaten op een royale met kaas gevulde korst pizza te wachten toen er slagroomtaart voorbij kwam. We keken verlekkerd naar de verwende kindjes naast ons, er was een kinderfeestje. Dit kijken ging natuurlijk niet subtiel, waarop de ober ons een bordje kwam brengen! Jaaaaaa haaaaaaa blij als een kind. En toen kwam ook nog de pizza :D

Helaas hadden we weer een roekeloze afzetter als tuctuc meneer. Hij reed zo ontzettend snel en agressief, ik was echt eventjes bang.

Kortom: ga niet naar Jaipur, alleen naar Shrestha <3