De broers uit Nijmegen

Wat een verhaal weer... Het moment dat we in Jodhpur op de bus stapten was al niet fijn: het busstation was een donkere griebusbende. De laatste mogelijkheid voor n wc was er een die tot de nok toe gevuld was met stront. Er was een "aardige jonge man" (Kamal on the camel) die ons geruststelde en wilde helpen met alles. Hij zei de bus owner te zijn. Hij kwam met een fancy folder van "zijn hotel" wat natuurlijk veel goedkoper en beter zou zijn dan die we al geboekt hadden. Hij begon n mooi verhaal over zijn broer die in Nijmegen woont en dat diens vrouw Mirte Hendriks heette. Ik vond het wel raar dat hij die naam noemde, want dat is totaal irrelevante informatie voor mij xD maar goedgelovig als we zijn praten we mooi mee. Er waren die dag al 2 andere broers in Nijmegen genoemd. Rotterdam of Amsterdam was na al die jaren natuurlijk niet geloofwaardig meer.

Het was ijs en ijskoud in de bus en onze tassen moesten maar op het voeteneind. En aangezien ik sowieso al veel te groot ben voor dit land werd het een nacht in foetus houding. Om half 5 s nachts kwamen we aan in Jaisalmer. 10 minuten eerder zei onze Kamal al dat onze pick-up waarschijnlijk niet op zou komen dagen. Die was er dus wel degelijk en bleek achteraf een super lieve jongen. Hij verteld meteen dat Kamal niet te vertrouwen is. Maar... moeten we jou dan wel vertrouwen?

Helaas vertrouwden we hierna het hotel ook niet meer. Er stonk iets aan het hele zaakje, en nee het was geen verbrand afval. We regelden een kameel safari door de woestijn, met een nacht onder de sterren. Veel te duur natuurlijk. Achteraf bedachten we ons, we vertrouwden het maar niks zo alleen in de woestijn met een man en n kameel. We verzinnen een smoes: Melissa is ziek en gaat een hele nacht niet volhouden. Na wat zielig kijken en onderhandelen krijgen we de helft van het geld terug en kunnen we die avond teruggebracht worden van de safari. We regelen ook nog even dat we ons diner en ontbijt niet hoeven te betalen. Ondertussen komt Kamal informeren hoe het met Melissa gaat. Hoe weet hij hier nou van? Zijn hij en het hotel nou toch vrienden?

We vertrekken met de jeep en na anderhalf uur rijden komen we bij twee kamelen in the middle of nowhere. Kamelen zijn tof. Ze zien er geniaal uit, hobbelen als een gek en hebben hele mooie jurkjes aan. De eerste minuten op mijn Jeanette kan ik alleen maar lachen. Het was erg koud maar het landschap, zonsondergang en dansend gypsie meisje maken alles goed.

Op de terugweg vragen we onze pick-up om uitleg. Het lijkt er op dat Kamal hard stinkt en verschrikkelijke fratsen uithaalt.