The Lion Hearted Girl

3 december 2013 - Mysore, India

Het is moeilijk om Hampi te verlaten. Het kleine huidige stadje dreigt volledig afgebroken te worden in de komende week. De stad was groter, tot de regering in 2011 meer dan ¾ ontruimd heeft om archeologische redenen. Op zich begrijpelijk, maar ze zetten mensen zo op straat. En dat is moeilijk om te zien als je de mensen leert kennen. Met dat gevoel vertrekken we ‘s avonds naar een treinstation verderop. We hoorden over een comfortabele second class sleeper trein. Dat leek ons dan wel wat. Maar die verwachting viel in duigen toen we een trein zagen stoppen op het perron. Het was niet onze trein maar ik verwachte niets beters meer. Een uur later dan gepland verschijnt onze trein. Het lijkt een hel, van buiten al. Slapen op een stalen plank boven locals, je plek moeten verdedigen tegen een boze indier die geen engels spreekt, niet kunnen slapen en maar hopen dat je tas er nog ligt aan het eind van de rit. Het was geen pretje, het duurde ontieglijk lang, maar het ging goed. Moe vinden we een rickshaw die ons naar het hotel wilt brengen. We geven, onwetend, niet het goede adres. Waardoor we op een totaal verkeerd stuk uitkomen. Na een hoop boosheid van de chauffeur belt hij ons hotel voor het geode adres en brengt er ons heen. We betalen hem teveel maar zijn er even helemaal klaar mee.

Maar Mysore heeft ook nog leuke dingen voor ons in petto! We besluiten op zoek te gaan naar de Silk Factory. Wat een ongelooflijk gave plek is dat! Grote hallen met machines die zijde spinnen, weven, verven, drogen en knippen. Ik kan niet uitleggen hoe het was, en ik heb geen foto’s maar het was er gaaf. Lieve mensen die je vol enthousiasme dingen lieten zien en voelen. Vooral de verf hal was indrukwekkend. Het stonk er, overal kwam stoom uit en in gootjes langs de muur liep donkerblauwe vloeistof. Er waren 3 grote bakken met kokende vloeistoffen in de meest intense kleuren.

Hierna bezoeken we de Sandelwood Oil Factory. Weer geen foto’s mogen maken. Weer niet de goeie woorden om het te omschrijven. Deze fabriek is kleiner, er staan wat Sandelbomen, die heel langzaam groeien. Deze worden in stukjes gehakt en tot poeder gemaakt. Hieruit wordt olie gedestileerd. Stel je voor; een oude fabriek waar het overall ruikt naar de meesterlijke geur van Sandelhout.  S avonds is het meidenavond. We hebben gedouchet, gescrubt, tv gekeken, make up, mooie jurk aan, eindelijk weer even mooi zijn J

Ik verbaas me erover hoe snel ik mezelf leer kennen in dit land, hoe snel alles went en hoe dat leeuwenhart groeit.

Foto’s